Grzechy najcięższe:

PUBLIKOWANIE FAŁSZYWYCH WYNIKÓW BADAŃ NAUKOWYCH

PUBLIKOWANIE CUDZYCH WYNIKÓW JAKO SWOICH WŁASNYCH. PLAGIATYZM

 

Grzechy pozostałe:

 

NADUŻYWANIE WŁADZY (ZALEŻNOŚCI SŁUŻBOWYCH):

Publikowanie cudzych wyników jako własnych. Plagiatyzm.

Dopisywanie swojego nazwiska do publikacji.

Dopisywanie nazwisk decydentów do patentów (mafijny charakter nauk utylitarnych i R&D w Polsce).

Autorstwo pracy w zamian za „usługę” (możliwość skorzystania z aparatury, dostarczenie substancji do badań, zwierząt doświadczalnych, wykonanie pomiarów, za inną pomoc „techniczną”, nierzadko finansową (sic!) na badania naukowe…).

Współautorstwo z promotorem!

 

GRZECHY ZANIEDBAŃ LITERATUROWYCH (bardzo rozpowszechnione)

Pomijanie prac, które mogą zmniejszyć rangę naszego odkrycia lub wręcz uniemożliwią jego publikację, niedostrzeganie prac „zwiastunów” prac „wzorcowych”, etc.

Cytowanie literatury z „trzeciej ręki” (bez zaglądania do prac oryginalnych). Bardzo rozpowszechnione w okresie postkomputerowym!!!

Nieznajomość literatury! Prowadzi do ponownego odkrywania koła! Odkryć odkrytych!

Bełkot naukowy („Gadalce”!). Manipulacja informacją. Złe relacje z mediami, z informacją publiczną.

Folklor naukowy i fikcja naukowa.

Błędy w podręcznikach! Brak dbałości redakcyjnej publikacji.

 

GRZECHY RÓŻNE

Upieranie się przy hipotezach i twierdzeniach niemożliwych do udowodnienia.

Nadużywanie relacji statystycznych.

Pozorowanie pracy, badanie niczego… (Badalce i bublikacje).

Przemilczanie wyników badań (swoich lub cudzych) świadczących przeciw hipotezie autora.

Publikowanie niekompletnych danych eksperymentalnych, co uniemożliwia powtórzenie pracy, a czasami powoduje poważne skutki, ze śmiercią włącznie! „Science fiction” w literaturze patentowej. Listy do redakcji.

 

GRZECHY ŚRODOWISKA („SOCIETY”) NAUKOWEGO

Przemilczanie i tuszowanie przestępstw kolegów – „Republika kolesiów”.

Prostytucja grantowa.

Turystyka konferencyjna.

Bankietowanie lub biesiadowanie konferencyjne.

Kalkulacja kosztów badań naukowych.